Jestem absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie (1997-2001), pracę magisterską z zakresu rehabilitacji po uszkodzeniu nerwu promieniowego obroniłem z wyróżnieniem. Po zakończeniu edukacji akademickiej, rozpocząłem pracę w Szpitalu im. L. Rydygiera w Krakowie. W latach 2005-2006 studiowałem, a potem pracowałem w Kaiser Fundation Rehabilitation Centre w Vallejo, Kalifornia (USA).
Jestem mężem i tatą dwóch synów, każdą wolną chwilę spędzam z rodziną. Lubimy jeździć na rowerach, pływać kajakiem, w zimie ścigamy się na nartach. Reszta czasu :), to czas dla pacjentów. Interesuję się narciarstwem alpejskim, turystyką górską oraz filmem.
Jestem wykwalifikowanym terapeutą manualnym, terapeutą metody Cyriax, PNF i Osteopatą. Ukończyłem z sukcesem wiele kursów podyplomowych z zakresu fizjoterapii ortopedycznej i neurologicznej w Polsce i za granicą.
Od 2015 r. jestem instruktorem koncepcji PNF, prowadzę szkolenia dla fizjoterapeutów i lekarzy w całej Polsce. Ponadto stworzyłem także dwudniowe autorskie kursy w tematyce postępowania terapeutycznego w problemach odcinka szyjnego kręgosłupa oraz podstaw radiologii stosowanej dla fizjoterapeutów.
Jestem dyplomowanym osteopatą (FICO, 2015-2020). Osteopatia (medycyna osteopatyczna) jest filozofią, nauką i sztuką. Osteopatia jako filozofia głosi koncepcję jedności struktury i funkcji organizmu w zdrowiu i chorobie. Nie wystarczy być już tylko sprawnym technicznie rzemieślnikiem, należy znać anatomię, fizjologię i neurologię, a co istotne także psychologię.
Sztuka osteopatii polega na połączeniu i stosowaniu jej filozofii i nauki w praktyce, we wszystkich działach i specjalnościach medycyny, w logiczny i skuteczny sposób łączy wiele aspektów pracy z pacjentami
Do ogólnie przyjętych zasad zalicza się:
– istota ludzka jest dynamiczną jednostką funkcjonalną, na której stan zdrowia wpływają ciało i umysł; jeśli jedna część zostanie zmieniona w systemie, wpłynie to na równowagę całego wzorca;
– ciało posiada mechanizmy samoregulacji i w naturalny sposób samouzdrawia się; istota ludzka zawsze stara się odzyskać własną dynamiczną równowagę i ustanowić homeostazę;
– struktura i funkcja są wzajemnie powiązane na wszystkich poziomach istoty ludzkiej.
Osteopatyczne podejście do opieki zdrowotnej jest zorientowane na pacjenta i skupia się na jego zdrowiu, a nie na chorobie.
Rygorystyczność naukowa i praktyka oparta na dowodach są ważną częścią leczenia pacjentów i zarządzania przypadkami.
Osteopaci wykorzystują kontakt ręczny do identyfikacji i oceny ruchu we wszystkich strukturalnych i funkcjonalnych aspektach pacjenta, identyfikując zmiany funkcji i ruchu, które utrudniają zdrowie i zajmując się nimi.
Osteopatia ma na celu indukowanie i promowanie wewnętrznych mechanizmów samouzdrawiania i samoregulacji organizmu; szanuje związek ciała, umysłu i ducha w zdrowiu i chorobie.
